کد مطلب:90430 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

پرواپیشه، در برخورد با مشکلات











«فی الزلازل وقور»

واژه ها

زلزال. لرزیدن و جنبانیدن.

«الزله: فی الاصل، استرسال الرجل من غیر قصد. و قیل: للذنب من غیر قصد، تشبیها بزله الرجل.»: زلت: لغزیدن و گناهی كه بی توجه و قصد انجام شود را لغزش گویند. تزلزل، دلهره، اضطراب و استقامت از دست دادن است. وقور: آهستگی، بردباری، حلیم.

ترجمه: پرواپیشه، در شدائد و مشكلات، خونسرد و آرام است.

شرح: بحرانی گوید:

[صفحه 461]

«وكنی بها عن الامور الالعظام و الفتن الكبار المستلزم لاضطراب الالقلوب».

این عبارت، كنایه از حوادث بزرگ و فتنه هایی است كه دلها را به اضطراب می كشد و آدمیان در مقابل این امور هولناك و وحشت آور، خود را گم می كنند و به هراس می افتند، اما پرواپیشه با الهام از ملكه ی شجاعت و پردلی، هرگز هراس به خود راه نداده و در آن تیره راهی، راه خود را شناخته و با آهستگی و آرامی به مقصد نزدیك می شوند.

در حوادث هولناك و فتنه های پراضطراب، ایمان را از گزند حوادث حفظ نمودن، خاص اهل تقوا و فضیلت است كه با اتكای به ذكر خدا: «الا بذكرالله تطمئن القلوب» ذكر خدا آرامش بخش دلهاست و كشتی ایمان را، به ساحل نجات رهبری می كند.

در مقابل، افراد فاقد ایمان و عقیده ی استوار، در برابر سیل حوادث، آرامش خود را از دست داده و مانند كشتی طوفان زده، در دریای دنیا، خود تسلیم امواج طوفنده نموده و هر لحظه، به رنگی و هر روز نمایشی تازه آغاز می كنند، به این دلیل كه آرامش و ثباتی در آنها وجود ندارد.


صفحه 461.